Pierwszym sakramentem i podstawą do przyjęcia kolejnych jest Chrzest Święty, który wszczepia ochrzczonego w Chrystusa i rodzi go do nowego życia. To brama wszystkich sakramentów. Chrzest jest najpiękniejszym i najwspanialszym darem Boga. Jest to sakrament, w którym człowiek zostaje włączony w tajemnicę paschalną Chrystusa, zanurzony w Jego śmierć i zmartwychwstanie oraz we wspólnotę Kościoła przez obmycie wodą i wezwanie Trójcy Świętej.
Jak jest nazywany pierwszy sakrament wtajemniczenia?
Jest przede wszystkim nazywany chrztem ze względu na główny obrzęd, przez który jest sprawowany: chrzcić oznacza „zanurzać” w wodzie. Kto jest ochrzczony, zostaje zanurzony w śmierci Chrystusa, z której powstaje przez zmartwychwstanie z Nim jako „nowe stworzenie” (2 Kor 5,17). Określany jest także jako „obmycie odradzające i odnawiające w Duchu Świętym”(Tt 3,5) i „oświecenie”, ponieważ ochrzczony staje się „synem światłości” (Ef 5,8).
Jak zapowiadany był chrzest w Starym Przymierzu?
W Starym Przymierzu znajdują się różne zapowiedzi chrztu: woda, źródło życia i śmierci; arka Noego, która ratuje przez wodę; przejście przez Morze Czerwone, które wyzwala Izrael z niewoli egipskiej; przejście przez jordan, które wprowadza Izraela do Ziemi Obiecanej, będącej obrazem życia wiecznego.
Kto wypełnił te zapowiedzi?
Jezus Chrystus, który swoje życie publiczne rozpoczął od przyjęcia chrztu w Jordanie z rąk Jana Chrzciciela; krew i woda, które wypłynęły z przebitego boku ukrzyżowanego Jezusa, są zapowiedzią chrztu i Eucharystii; po swoim zmartwychwstaniu Jezus daje Apostołom taki nakaz: „Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego” (Mt 28,19-20).
Od kiedy i komu Kościół udziela chrztu?
Kościół celebruje chrzest od dnia Pięćdziesiątnicy; udziela go tym, którzy wierzą w Jezusa Chrystusa.
W czym wyraża się istotny obrzęd chrztu?
Istotny obrzęd tego sakramentu polega na polaniu głowy kandydata wodą lub zanurzeniu go w wodzie z równoczesnym wezwaniem Trójcy Świętej, to znaczy Ojca i Syna, i Ducha Świętego.
Kto może przyjąć chrzest?
Zdolny do przyjęcia chrztu jest każdy człowiek, jeszcze nie ochrzczony.
Dlaczego Kościół chrzci dzieci?
Dzieci, rodząc się ze skażoną grzechem pierworodnym naturą, potrzebują nowego narodzenia w chrzcie, aby zostały wyzwolone z mocy ciemności i przeniesione do Królestwa wolności dzieci Bożych.
Czego żąda się od każdego przyjmującego chrzest?
Od każdego przyjmującego chrzest żąda się wyznania wiary, wypowiedzianego osobiście w przypadku osoby dorosłej, lub przez rodziców i Kościół w przypadku dziecka. Rodzice chrzestni i cała wspólnota kościelna również ponoszą częściowo odpowiedzialność za przygotowanie do chrztu (katechumenat), jak i za rozwój wiary i zachowanie łaski otrzymanej na chrzcie.
Kto może chrzcić?
Zwyczajnym szafarzem chrztu jest biskup i prezbiter, a w Kościele łacińskim także diakon. W razie konieczności może ochrzcić każda osoba, pod warunkiem że chce uczynić to, co czyni Kościół, gdy chrzci. Polewa wodą głowę kandydata i wymawia trynitarną formułę chrzcielną: „Ja ciebie chrzczę w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego”.
Czy chrzest jest konieczny do zbawienia?
Chrzest jest konieczny do zbawienia dla tych, którym była głoszona Ewangelia i którzy mieli możliwość proszenia o ten sakrament.
Czy można być zbawionym bez chrztu?
Ponieważ Chrystus umarł dla zbawienia wszystkich, mogą być zbawieni, chociaż nie przyjęli chrztu, ci, którzy ponoszą śmierć z powodu wiary (chrzest krwi), katechumeni i wszyscy ludzie, którzy pod wpływem łaski, nie znając Chrystusa i Kościoła, szczerze szukają Boga i starają się pełnić Jego wolę (chrzest pragnienia).Jeśli chodzi o dzieci zmarłe bez chrztu, Kościół w swojej liturgii może tylko polecać je miłosierdziu Bożemu.
Jakie są łaski chrztu?
Chrzest odpuszcza grzech pierworodny, wszystkie grzechy osobiste, a także wszelkie kary za grzech; przez łaskę uświęcającą, łaskę usprawiedliwienia daje uczestnictwo w Boskim życiu Trójcy Świętej, jednocząc z Chrystusem i włączając w Jego Kościół; daje uczestnictwo w kapłaństwie Chrystusa i stanowi podstawę wspólnoty między wszystkimi chrześcijanami; obdarowuje cnotami teologalnymi i darami Ducha Świętego. Ochrzczony przynależy na zawsze do Chrystusa: zostaje opieczętowany niezatartym duchowym znamieniem (charakterem).
Jakie znaczenie ma imię otrzymane na chrzcie?
Imię jest bardzo ważne, bowiem Bóg wzywa każdego po imieniu, w jego jedyności. Podczas chrztu chrześcijanin otrzymuje swoje imię w Kościele; może to być imię jakiegoś świętego, który będzie dla niego wzorem świętości oraz będzie wstawiał się za niego u Boga.
Jakie są skutki chrztu?
- odpuszczenie grzechu pierworodnego
- odpuszczenie wszystkich grzechów uczynkowych odpuszczenie całej kary za grzechy, zarówno wiecznej jak i doczesnej wlanie łaski uświęcającej, cnót teologalnych (wiary, nadziei i miłości) oraz darów Ducha Świętego charakter sakramentalny, czyli niezatarte znamię przynależności do Boga i Kościoła.
Nadanie imienia
Zwyczaj nadawania imienia dziecku jest powszechny w całym Kościele. Jest on związany z obraniem świętego patrona. Dlatego nie powinno się wybierać dla dzieci imion obcych chrześcijaństwu, lecz mając na względzie cnoty i wiarę świętego patrona nadać dziecku imię świętego, który będzie w sposób szczególny dzieckiem się opiekował.
Rodzice chrzestni
- Chrzestnych wybierają rodzice dziecka spośród ludzi wierzących i prowadzących życie religijne. Chrzestni mają pomagać rodzicom dziecka w wypełnianiu obowiązku chrześcijańskiego wychowania.
- Chrzestny powinien mieć ukończone 16 lat i być katolikiem, który przyjął sakramenty bierzmowania i Eucharystii.
- Nie mogą pełnić roli chrzestnych ci, którzy są w karach kościelnych, którzy są niepraktykujący, osoby pozostające w cywilnych związkach małżeńskich bez ślubu kościelnego.
- Chrzestnymi nie mogą być rodzice dziecka.
- Chrzestni powinni okazać przed chrztem zaświadczenie ze swojej parafii, że mogą pełnić taką funkcję.
Formalności związane z chrztem
- Sakrament chrztu jest udzielany w kościele przy chrzcielnicy
- Chrzest należy zgłosić w kancelarii parafialnej i należy przy tym okazać akt urodzenia dziecka i zaświadczenia chrzestnych ze swoich parafii o możliwości pełnienia tej zaszczytnej funkcji.
- W naszym kościele mogą być ochrzczone dzieci, których rodzice należą formalnie do naszej parafii. W pozostałych przypadkach konieczne jest zezwolenie własnego proboszcza.
- Rodzice i chrzestni zobowiązani są do przystąpienia do sakramentu pokuty i pojednania.
- Przed uroczystością chrzcielną rodzice i chrzestni są zobowiązani do uczestniczenia w katechezie przed-chrzcielnej.
- Do chrztu świętego należy zaopatrzyć się w tzw. białą szatkę oraz świecę chrzcielną.