W Środę Popielcową Msze św. o godz. 7.30 w kościele Ducha Świętego a o godz. 10.00, 17.00 i 18.00 w kościele Pana Jezusa. W ramach aktu pokuty na wszystkich Mszach św. posypywanie popiołem. W Środę Popielcową obowiązuje post ścisły. Wszyscy, którzy ukończyli 18 rok życia aż do rozpoczęcia 60 roku życia zobowiązani są do jednego posiłku do syta i mogą jeszcze spożyć dwa skromne posiłki. Wszystkich od 14 roku życia w tym dniu obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych. Nie ma żadnej dyspensy. Nowenna do Matki Bożej Pocieszenia po rannej i wieczornej Mszy św. Od Środy Popielcowej przypadają też Kwartalne Dni Modlitw o Ducha Pokuty. W Środę Popielcową biuro parafialne będzie nieczynne. Środa Popielcowa rozpoczyna okres czterdziestodniowego przygotowania do największej chrześcijańskiej uroczystości – Świąt Paschalnych. Wielki Post, bo tak nazywa się ten okres, trwa do początku liturgii Mszy Wieczerzy Pańskiej sprawowanej w Wielki Czwartek.
W Środę Popielcową – zgodnie z kanonami 1251-1252 Kodeksu Prawa Kanonicznego – obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych i post ścisły (trzy posiłki w ciągu dnia, w tym tylko jeden – do syta). Prawem o wstrzemięźliwości są związani wszyscy powyżej 14. roku życia, a prawem o poście – osoby pełnoletnie do rozpoczęcia 60. roku życia. Prawo kanoniczne nie nakłada na wiernych natomiast obowiązku uczestniczenia w tym dniu w Eucharystii (chociaż jest to powszechną praktyką, z której nie powinno się rezygnować bez ważnej przyczyny).
Sam zwyczaj posypywania głów popiołem na znak żałoby i pokuty, celebrowany w Środę Popielcową, znany jest w wielu kulturach i tradycjach, m.in. w starożytnym Egipcie, u Arabów i w Grecji. W liturgii pojawił się on w VIII w. Pierwsze świadectwa o święceniu popiołu pochodzą z X w. W 1091 r. papież Urban II wprowadził ten zwyczaj jako obowiązujący w całym Kościele. W tym też czasie ustalono, że popiół do posypywania głów wiernych ma pochodzić z palm poświęconych w Niedzielę Palmową poprzedniego roku.
